Minggu, 13 Desember 2015

ngulandara



NAMA           : FATECHATUL ULYA
KELAS          : XI ADMINISTRASI PERKANTORAN 2
NO. / NIS       : 09/11456

SINOPSIS NOVEL ” NGULANDARA” DENING MARGONO DJAJAATMADJA
Novel iki diwiwite saka nyritakakekeluraga ngasistenan sing lagi kena musibah ing wayah sore  bapak, ibu lan anak yaiku Tien cekakan saka Supartinah sing lagi numpak oto arep mulih ing Purwokerto. Nanging ing tengah dalan oto mau mogok. Yaitu tepate ing tengah alas dhusun Kledung ing Lereng Gunung Sundoro lan Sumbing. Bapakke wes bola-bali mbenerkake oto kuwi nanging tetep ora bisa mlaku. Wektu iku udan gerimis. Anak mbek bojone sing ing njero oto mung meneng lan ngomong sak perlune wae. Amarga judheg bapake ora bisa mbenerake oto, dheweke ngenteni wong sing liwat lan gelem nulungi dheweke. Nganti langit wes mulai peteng rung ono sing liwat ono kono. Wong telu sing lagi podo-podo meneng rak let suwi ono cahya cemplorot saka mburi oto. Ibu lan anak banjur noleh mburi weruh ono oto mandeg. Bapakke banjur metu lan arep njaluk tulung.  Nanging rung nganti njaluk tulung, sopir kang ono njero wes metu lan nawari pitulungan. Wong lanang sing menehi pitulungan apik budine. Dheweke ndandani oto, lan sing nduwe oto malah di kon mlebu ing  jero oto wae amarga isih gerimis, ora perlu melu ndandani oto, lan sing nduwe oto malah kon  lungguh  ing jero oto wae, ora perlu ewangi. Ora let suwi wong lanang wis iso ndandani oto iku. Ibune Tien sing arep ngai upah kanggo pitulangan  mau ora di tampa marang wong lanang kuwi. Wong lanang kuwi banjur lunga numpak otone. keluarga Tien rumangsa utang budi lan Rung sempat takon jeneng lan omahe wong kuwi nanging wes kebanjur lunga. Sing dheweke ngerti mung oto kang ditumpakki wong kuwi nomer plate daerah Parakan.

Keluarga Tien bungah banget amargo otone wes iso mlaku meneh. Nanging dheweke isih penasaran karo wong sing nulungi. Banjur keluraga Tien nuntutake oto sing nulungi mau. Nanging oto kuwi mlakune banter dadi keluarga Tien ora iso nusul oto kuwi. Dhewekke mung ngerti yen oto mau mlaku arah  Magelang. Akhire keluarga Tien neruske muleh lan arep ngai upah sokmben yen ketemu  meneh.

Ing dina minggu, wanci wolu isuk Nona asal Tiong hoa, yaiku Nyonya Oie Wat Hien teko ing Ngasistenan,  Ngadirejo ing omahe Raden Ayu Asisten Wedana. Nyonya Oie Wat Hien arep nawakake perhiasan. Uga arep nawakake otone. Jebule oto sing ditawakake marang Raden Ayu Wedana iku oto sing nulungi dhewekke ing Dhusun Kedung kalawingi. Raden Ayu Asisten banjur ngongkon pembantune, Kreta supaya ngundang wong lanang iku supaya mlebu  ing omahe  Raden Ayu Wedana. Pungkasane Raden Ayu Wedana ora sido tuku otone Nyonya Oie Wat Hien, nanging Rapingun, wong kang wis nulungi dheweke dikon dadi sopir pribadine.

Rapingun iku pemuda sing kendel kerjane. Dheweke rajin ngrampungi pegaweyan omah. saka pegaweyan nata perabot omah, ngecet meja, resiki omah nganti kayata resik lan rapi. Dheweke nglakoni kuwi kabeh tanpa oleh perintah saka keluarga Tien. Wektu Rapingun lagi mlaku-mlaku ing kandang  jaran, dheweke weruh kandang jaran  lan ono jaran siji kotor banget. Lagi ndelengake jaran ujug-ujug Raden Ayu Asisten teko marang Rapingun lan njelaske jaran kuwi ora iso lulut, jaran kuwi liar banget. Wes akeh wong kon ngopeni jaran iku, nanging ora iso tuntas. Arep didol wae jaran kuwi orak ono sing arep tiniku.  Rapingun  ngerti yen jaran  iku, jenenge Hel kuwi jenis jaran kang apik. Dheweke nduwe niatan arep nglatih jaran kuwi. Raden Ayu Asisten menehi pameling maran  Rapingun menawa jaran kuwi susah diatur, gampang ngamuk. Tapi Rapingun tetep kukuh arep nglatih jaran Hel kuwi mau.

Ing dina minggu, kaya biasane. Isuk-isuk Rapingun ngai mangan Hel. Jaran open-openene majikane kang ora ke urus. Hel sing maune liar banget sakwise diopeni Rapingun banjur sitik-sitik mulai lulut. Kreta kagum karo Rapingun. Sakwise ngai mangan jaran  iku, Rapingun banjur masang tali ono ing Hel supaya Hel gampang digowo metu saka kandang lan gampang dilatih. Kreta khawatir yen mengkone Rapingun tatu amargo kelakuan liar Hel. Hel digowo Rapingun ing pelataran omah kanggo dilaitih. Sakwise rampung dilatih Hel digowo muleh lan dikei ngombe kang wes dicampuri uyah. Hel ngombe akeh  nganti meh sak ember. Sak banjure Hel dilebokake kandang meneh karo Rapingun. Keluarga Tien sing weruh mung iso gedheg-gedheg weruh perilakune Rapingun kang apik banget.

Ing salah sijine dina setu, keluarga Raden Bei Asisten Wedana oleh surat Saka Bu Mantri Gudhang sing ora liya yaiku Bibine Raden Ajeng Tien. Isine surat iku supaya dheweke  teko jemput Bu Mantri Gudhang. Raden Ayu Tien lan Rapingun sing arep melu lunga jemput ora sido amargo ibune lagi gerah. Dheweke budhal mangkat ing omahe Bu Mantri Gudhanging daerah Magelang  jam  lima sore. Dheweke tekan Alun-Alun Magelang kiro-kiro jam pitu bengi. Ing alun-alun mandheg sedelo ndelok,  nikmati suasan alun-alun  Kota Magelang kuwi. Sak banjure dheweke nerusake perjalanan  ing omahe Bu Mantri Gudhang ing Bayeman. Tekan omahe Bu Mantri Gudhang, wong-wong kuwi diajak dhaharan bengi, tapi ora pada gelem. Sak teruse Bu Mantri Gudhang lan bojone ngajak mlaku-mlaku ing alun-alun nonton pasar malem.

Ing pasar malem alun-alun Magelang, ora ono sing ngerti yen Raden Ajeng Tien diawasi pemuda loro. Rapingun sing ngerti hal iki banjur ganti ngawasi pemuda loro iku. Sakteruse Raden Ajeng Tien ngajak Bu Mantri Gudhang, bojone Bu Mantri Gudhang, lan Rapingun  metu saka kerumunan pasar malem  alun-alun  Magelang. Alasane Raden Ajeng Tien arep tuku ombenan. Bu Mantri, bojone lan Rapingun nuruti ajakane Raden Ajeng Tien. Wong telu iku lunga menyang  restoran. Pemuda loro sing awet mau ngawasi Raden Ajeng Tien uga nututi wong telu menyang restoran sing arep ditukoni ombenan Raden Ajeng Tien. Raden Ajeng Tien weruh pemuda loro iku banjur keweden lan khawatir. Sakdurunge metu saka restoran salah sijine pemuda kuwi nggowo kertas lan ditibakake kertas ing pangkunane Raden Ajeng Tien. Raden Ajeng Tien maca kertas iku lan buwang kertas iku. Rapingun kaget weruh kedadeyan iku. Rapingun ngiro yen Raden Ajeng Tien nduwe hubunagan karo pemuda loro iku lan ono masalah ing hubungan kuwi. Sakwise Raden Ajeng Tien mbuwang kertas iku, wajahe katon khawatir, cemas, lan keweden. banjur  Raden Ajeng Tien diajak mulih ing Bayeman. Sak tekane ing omah Bu Mantri Gudhang, Raden Ajeng Tien pamit njaluk balik omahe. Raden Ajeng Tien karo Rapingun banjur mlebu oto lan bali menyang omah.

Oto Overland sing ditunggangi Rapingun lan Raden Ajeng Tien mlaku banter tumuju omah. Ing jarak sitik tumuju secang ujug-ujug ono mobil nglaksoni saka mburi. Raden Ajeng Tien banjur noleh memburi, dhewekke weruh motor sing arep nyelip oto sing dheweke tunggangi. Banjur Raden Ajeng Tien ngomong marang Rapingun supaya otone dialonkake, karepe ben motor mburi sing mau nglaksoni bisa nyelip otone dheweke. Sakwise nyelip otone Raden Ajeng Tien, motor mau ora langsung mlaku lunga, nanging ono posisi ngarep otone Raden Ajeng Tien ing jarak ora ono sekilan. Rapingun ngrasa yen oto sing ditunggangi nyerempet motor kuwi. Rapingun kaget sakwise ngerti yen sing nunggangi motor sing dheweke srempet iku pemuda loro sing dheweke weruhi ing pasar malem alun-alun  Magelang mau. Raden Ajeng Tien khawatir lan nyedaki Rapingun. Pemuda loro iku nyegak oto sing ditunggangi Rapingun lan Raden Ajeng Tien. Rapingun mandekake oto sing ditunggangi. Pemuda kuwi ngacungke pistol. Pemuda perkasa iku jenenge Harjono, nyedaki Raden Ajeng Tien. Dheweke ngomong yen Raden Ajeng Tien wes ngloroni atine Harjono amargo Raden Ajeng Tien nolak Harjono dadi bojone. Pemuda kuwi ngamuk marang Raden Ajeng Tien. Sakbanjure Raden Ajeng Tien njaluk pitulangan marang Rapingun. Banjur Rapingun lan pemuda kuwi gelut. Pemuda perkasa kuwi tibo. Banjur Rapingun cepet –cepet mlebu oto lan neruske perjalanan muleh. Perjalanan isih tekan Temanggung, Rapingun  ngendekake oto sing ditunggangi kuwi.  Sak menika Rapingun lemes, semaput, orak sadarkan diri. Keadaan awake Rapingun lemah, amargo kena antem balok kayu akibat saka gelutan nglawan  Harjono mau. Raden Ajeng Tien sing ngerti keadaane Rapingun banju\r ngai minyak. Sak wise rapingun sadar, Raden Ajeng Tien mijeti tangan rapingun  lan ngobati tatune nganggo stangen. Banjur wong loro iku nerusake perjalanan  mulih omah

Sakwise tekan omah, Rapingun ditakoni marang Raden Bei Asisten Wedana sebab opo tangane tatu. Banjur Rapingun njelasake kedadean sing wis dialami bareng karo Raden Ajeng Tien. Raden Ajeng Bei banjur nambani sak isone tatu ing tangane Rapingun. Isuke Rapingun digowo Raden Bei Asisten Wedana Ing Rumah Sakit.

Wes ono seminggu Rapingun dirawat ono rumah sakit. Saben dinane Raden Ajeng Tien niliki Rapingun. Raden Ajeng Tien uga ngrawat Rapingun. Raden Ajeng Tien ngurusi kabeh kebutuhane  Rapingun. Suatu wektu Raden Ajeng Tien menehi surat marang Rapingun. Mitirut penjelasane Rapingun, surat kuwi kanggo Raden Mas Sutanta. Raden Ajeng Tien uga menehi Rapingun kalung kanti bandula bentuk ati kanggo tanda persaudaraan antarane wong loro kuwi.

Wes telung minggu Rapingun dirawat ono rumah sakit. Setengah wulan sak lanjute Rapingun mulai sedih. Saben bengi Rapingun  nangis. Rapingun ora iso turu amarga mikirke keluargane sing ana ing Solo. Rapingun ngrasa yen dheweke wes suwi ninggalake keluargane. Raden Ayu Asisten sedih banget weru kondisine Rapingun. Rapingun njaluk ijin mulih ing Pacitan. dhewekke etok-etok omahe ing Pacitan. Raden Ayu Asisten nyetujuni panjaluke Rapingun. Dhewekke ngai bekal kanggo Rapingun  mulih oamh.

Wes ana sewulan rapingun ninggalake ngasistenan. Sakbanjure rapingun ngirim surat kanggo Raden Ayu Asisten. Raden Ayu Asisten bingung kenapa surat iku alamate saka Cirebon, ora saka Pacitan. Raden Ayu Asisten ngakon  Raden Ajeng Tien maca surat saka Rapingun sing isine Rapingun NGULANDARA nggoleki Raden Mas Sutanta. Dheweke njaluk restu marang keluarga Ngasistenan kuwi.

Sak wise nem wulan, ing dino minggu Raden Mas Sutantan teko ing omahe Den Bei Mantri Guru ing Kampung Kwijen kanggo sekedar omong-omongan amargo wes suwi ora ketemu. Wektu Raden Mas Sutanta ing kamar mandi, Raden Ayu Asisten lan Raden Ajeng Tien teko. Sak wise raden mas sutanta metu saka kamar mandi dheweke kaget weruh raden ajeng tien. Raden Mas Sutanto lan Raden Ajeng Tien banjur sikepan. Den Bei Mantri Guru ngenalke Raden Mas Sutanto marang keluarga Ngasistenan iku. Jebule Raden Mas Sutanto iku Rapingun. Karo sikepen siset Raden Ajeng Tien Lan Raden Mas Sutanto nangis seneng haru.

Sakwise ono wolung wulan Raden Mas Sutanto arep pamit kerja. Wektu kuwi Raden Mas Sutanto wes nikah karo Raden Ajeng Tien. Wektu iku Raden Mas Sutanto wes koyo putra keraton. Nganggo pakain koyo putra keraton sak benere. Raden Mas Sutanta urip kanthi pirang-pirang kabagyaan  karo Raden Ajeng Tien.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar